Czy byłeś świadkiem lub uczestnikiem urazowego zdarzenia? Czy pamięć tego wydarzenia jest wciąż żywa? Czy doświadczasz złych snów lub koszmarów dotyczących urazowego zdarzenia? Czy towarzyszy Ci złe samopoczucie psychiczne – czujesz się przestraszony , zły, smutny, winny- kiedy urazowe zdarzenie zostanie przypomniane? Czy unikasz myślenia, mówienia o traumatycznym wydarzeniu ? Czy masz poczucie dystansu lub odcinania się od ludzi wokół Ciebie? Czy towarzyszy Tobie emocjonalne odrętwienie?

Odpowiedzi twierdzące na wyżej postawione pytania mogą sugerować PTSD .

Zaburzenie stresowe pourazowe charakteryzuje się objawami związanymi z ponownym przeżywaniem traumatycznego zdarzenia, unikaniem bodźców skojarzonych z traumą, objawami zwiększonego pobudzenia fizjologicznego oraz negatywnymi zmianami w sferze poznawczej i emocjonalnej. PTSD czyli zaburzenie stresowe pourazowe jest to stan, który może pojawić się po niemal każdym rodzaju urazu- pobiciu, gwałcie, udziale w wypadku komunikacyjnym, trzęsieniu ziemi, w którym istniało zagrożenie życia czy też integralności fizycznej albo psychicznej. Ofiara wypadku staje się swoim największym wrogiem. Próbuje unikać i omijać wszystko to, co kojarzy się jej z wypadkiem. Jeżeli traumatyczna sytuacja dotyczyła np. udziału w wypadku komunikacyjnym – to osoba poszkodowana nie jest w stanie wsiąść do samochodu, unika miejsc przypominających okoliczności wypadku, stroni od innych ludzi, stara się nie myśleć o traumatycznych chwilach, które ze zdwojoną mocą powracają w tzw. fragmentarycznych przebłyskach lub koszmarach sennych. Stosowane strategie odcięcia się od przykrych wspomnień nie przynoszą pożądanego efektu, a każdy kolejny dzień zamiast przynieść ulgę przynosi coraz mniejszą satysfakcję z życia. Paradoksalnie stan ten dotyka mocnych osób, które wcześniej świetnie radziły sobie w życiu.

Większość z nas doświadcza w ciągu życia sytuacji generujących stres o skrajnym nasileniu. U większości jednak po zetknięciu z taką sytuacją nastąpi naturalny stopniowy powrót do równowagi, nie wymagający interwencji. Pourazowe zaburzenie stresowe można traktować jako zablokowanie tego naturalnego procesu zdrowienia. Rozpoznanie charakterystycznych objawów utrzymujących się dłużej niż miesiąc stanowi zalecenie do podjęcia leczenia.

W leczeniu zaburzenia stresowego pourazowego skuteczną i rekomendowaną formą terapii jest zorientowana na traumę terapia poznawczo-behawioralna, a przy nieskuteczności lub braku dostępności zalecanej formy terapii – leczenie farmakologiczne.

Jeżeli czujesz, że ten problem może dotyczyć Ciebie lub Twoich bliskich i chcesz skonsultować go ze specjalistą, zapraszam do kontaktu.