„Czy trudno Ci zasnąć ?”, „Czy budzisz się w nocy, i nie możesz ponownie zapaść w sen”, „Czy martwi Cię fakt, że nie śpisz określoną ilość godzin”, „Czy czujesz, że sen nie przynosi Ci oczekiwanego wypoczynku”

Jeśli Twoja odpowiedź brzmi twierdząco na wyżej postawione pytania, to być może cierpisz na bezsenność psychofizjologiczną.

Bezsenność psychofizjologiczna jest jednym z najczęściej występujących rodzajów bezsenności. Wiąże się ona z występowaniem nadmiernego napięcia czy lęku z powodu braku snu i jego następstw tzn. zamartwianiem się brakiem snu i gorszym funkcjonowaniem w czasie dnia. Osoba zmagająca się  z bezsennością psychofizjologiczną wpada w błędne koło. Napięcie i lęk przed kolejną nieprzespaną nocą powodują, że dana osoba znów nie może zasnąć i sięga po dysfunkcjonalne strategie radzenia sobie z bezsennością np. wydłużając czas w łóżku, robiąc drzemki w ciągu dnia, ograniczając aktywność.

Z klinicznego punktu widzenia, bezsenność jest chorobą tylko, gdy problemy ze snem występują co najmniej trzy razy w tygodniu przez co najmniej miesiąc, a obniżona jakość snu wpływa na samopoczucie oraz funkcjonowanie w czasie dnia.

Jak wyrwać się z błędnego koła bezsenności o podłożu psychofizjologicznym? Skuteczną i potwierdzoną naukowo metodą jest terapia poznawczo- behawioralna bezsenności. Opiera się ona o techniki behawioralne takie jak: higiena snu, technika kontroli bodźców, technika ograniczania czasu snu czy relaksacja oraz techniki poznawcze takie jak: edukacja na temat snu i bezsenności oraz spektrum technik restrukturyzacji poznawczej.

Zapraszam do kontaktu.