Czy zdarzyła Ci się w życiu sytuacja w trakcie której nagle poczułeś, że brakuje ci tchu, twoje serce bije jak oszalałe, pocisz się, drżysz, masz zawroty głowy? Czy miałeś wówczas wrażenie, że zaraz zemdlejesz, zwariujesz a nawet umrzesz?

Odpowiedź twierdząca na powyższe pytania może sugerować, że doświadczyłeś napadu paniki.

Napad lęku (paniki) polega na powracających napadach przerażenia, silnego niepokoju lub poczucia wyobcowania, któremu towarzyszą nagłe objawy fizjologiczne (np. brak tchu, zawroty głowy, kołatanie serca, drżenie, dreszcze, ból w klatce piersiowej, pocenie się). Podczas napadu paniki człowiekowi wydaje się, że ma zawał i umiera albo wariuje i traci panowanie nad sobą. Atak paniki zaczyna się nagle i zwykle osiąga apogeum po 10 minutach, a następnie stopniowo ustępuje. Może przybierać jedną z dwóch form: nieoczekiwaną (samoistny, bez zapowiedzi) lub oczekiwaną (rzadziej występujący, wywołany konkretną sytuacją lub przez określony obiekt). Lęk paniczny często łączy się z agorafobią. Po kilku napadach osoba cierpiąca na lęk paniczny nieustannie obawia się kolejnych napadów oraz ich skutków (szaleństwa lub śmierci). Okazjonalne napady paniki są dość częste. Jednak gdy mają miejsce często i jeśli występuje silny strach przed utratą kontroli należałoby sięgnąć po pomoc specjalisty w zakresie zdrowia psychicznego.